سید جعفر هاشمی - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
رضا طباطبائی کلور - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

بهینه سازی سیستم های تبدیل با اصلاح خشک کن ها، پوست کن ها و سفید کن ها و روشهای اپراتوری به انضام شناخت از مشخصات فیزیکی محصول در قبل و بعد از مراحل فوق میسر خواهد بود. در این تحقیق وضعیت موجود در فرایند تبدیل (مراحل خشک کردن، پوست کندن و سفید کردن) برای دو رقم (طارم و خزر) د رکارخانه های شالیکوبی حوزه ابریز هراز با ترکیبات مختلف ماشینهای تبدیل مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. مدت زمان خشک کردن شالی در خشک کننده های ثابت بستر افقی حدود 48 ساعت بود. میزان رطوبت اولیه شالی و رطوبت نهایی ( بعد از خشک کردن) از روی تجربه تعیین می شد. میزان متوسط رطوبت اولیه شالی تحویلی کشاورز حدود 14% ( 13 الی 15 درصد) بود که بعد از خشک کردن به حدود 6 الی 7 درصد کاهش می یافت. بر اساس آزمایش مقایسه ای تبدیل، میزان ترک از 15% قبل از خشک خشک کردن به حدود 44% بعد از خشک کردن افزایش یافت. میزان سفیدی برنج بوجاری شده با درجه بالا حدود 40 بود. عموما ارقام طارم و خزر موجود در فروشگاهها دارای کیفیت خوب با میزان خرد پائین می باشند. با توجه به داده ها، د رمیزان رطوبت پائین (6 الی 7 درصد) مقدار انرژی مصرفی جزئی افزایش پیدا کرده که بالطبع نیروی بیشتری برای فرایند سفید کردن مورد نیاز بوده که به دنبال آن میزان هزینه ها افزایش می یابد. در صورت استفاده از ماشینهای اینگلبرگ، میزان ضایعات کمی و کیفی برنج در رطوبت پائین افزایش یافت.

برنج، فرایند تبدیل، شالیکوبی