در این پژوهش برای بهبود سختی و مقاومت به خوردگی سطح، پوشش الکترولس نیکل-فسفر بر روی آلیاژ منیزیم AZ۳۱ اعمال گردید. آزمون خوردگی پلاریزاسیون قبل و بعد از پوشش دهی روی آلیاژ پایه بدون پوشش و پوشش داده شده در محلول ۵/۳درصد وزنی کلرید سدیم انجام شد و سختی پوشش و آلیاژ پایه قبل و بعد از عملیات حرارتی اندازه گیری شد. بررسی های میکروساختاری و مورفولوژی سطح با استفاده از آنالیز فازی XRD و میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که پوشش های الکترولس کم فسفر دارای ساختار نانو کریستالی و سخت هستند و سختی آنها با افزایش دما طی عملیات حرارتی به دلیل تشکیل فاز Ni۳P افزایش می یابد، هرچند سختی منیزیم پایه به دلیل رشد دانه کاهش و نرخ خوردگی پوشش افزایش می یابد. به همین خاطر بهترین محدوده برای عملیات حرارتی آلیاژ های منیزیم c˚۲۳۰-۲۷۰ می باشد. عملیات حرارتی در این محدوده دمایی موجب افزایش سختی پوشش به میزان HV   ۱۱۰ و کاهش سختی پایه تنها به میزان ۱۴BHN  می شود.

الکترولس نیکل, عملیات حرارتی, سختی, مقاومت خوردگی, منیزیم AZ۳۱