در این تحقیق تاثیر دمای عملیات زیرصفر بر سختی، ریز ساختار، مقاومت سایشی و درصد آستنیت باقیمانده در فولاد ۲۳۰۴/۱ بررسی گردید. بدین منظور از دو دمای زیرصفر: ۸۰- درجه سانتیگراد  به عنوان دمای زیرصفر سطحی و ۱۹۶- درجه سانتیگراد  به عنوان دمای زیرصفر عمیق استفاده گردید. نتایج نشان داد عملیات زیرصفر باعث افزایش در سختی و کاهش در مقدار آستنیت باقیمانده در مقایسه با عملیات حرارتی متداول می گردد. همچنین افزایش در مقاومت سایشی برای عملیات زیر صفر سطحی و زیر صفر عمیق نسبت به عملیات کوئنچ- تمپر بترتیب در حد ۵ تا۱۲% و ۳۷ تا ۵۲% می باشد. مطالعه سطح سایش و محصولات سایش نشان داد که مکانیزم غالب در سایش، چسبان می باشد. در عملیات زیرصفر عمیق تعداد کاربیدها افزایش و سایز کاربیدها کاهش می یابد. بنابراین عملیات زیرصفر عمیق باعث افزایش نیروی محرکه در هسته گذاری کاربیدها می شود. همچنین دمای شروع و پایان استحاله مارتنزیتی در فولاد مذکور با انجام آزمایشهای دیلاتومتری مشخص گردید. نتایج نشان داد دمای شروع (MS) و پایان (MF) استحاله مارتنزیتی در این فولاد بترتیب ۲۵۴ و ۹۰- درجه سانتیگراد است.

عملیات زیرصفر, فولاد ۲۳۰۴/۱, مقاومت سایشی, دیلاتومتری