در این تحقیق تاثیر افزایش غلظت عامل اکسید کننده سیلیکات سدیم و زمان عملیات اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی بر روی خواص لایه اکسیدی ایجاد شده بر روی آلومینیم بررسی شد. برای مطالعه ساختار فازی و مورفولوژی سطحی به ترتیب از دستگاه پراش اشعه x (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و برای تعیین نرخ سایشی از دستگاه تست سایش رفت و برگشتی (Pin on Plate) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که لایه اکسیدی تولید شده به این روش شامل ساختارهای دما بالای آلومینا نظیر فاز Al۲O۳-α  و  Al۲O۳- γ است که با افزایش غلظت سیلیکات سدیم شدت باریکه ها افزایش و درصد نسبی فازهای دما بالای آلومینا در لایه اکسیدی بیشتر می شود. همچنین تصاویر میکروسکوپی نشان می دهد سطح لایه اکسیدی متخلخل بوده که متاثر از غلظت سیلیکات سدیم و زمان اکسیداسیون است. منحنی حاصل از نتایج سایش نشان می دهد که اکسیداسیون پلاسمایی در الکترولیت مقدار کاهش وزن نمونه ها در حین آزمایش را کاهش می دهد و مقاومت به سایش را بهبود می بخشد.

اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی, اکسیداسیون آلومینیم, فاز دما بالای آلومینا, مقاومت سایش