بررسی حوادث ناشی از کار با ماشینهای کشاورزی در استان خوزستان

کشاورزی خطرناک ترین شغل بعد از معدن و حمل و نقل است و از نظر مرک و میر این بخش در مقام سوم قرار دارد. برای پیش گیری از حوادث کشاورزی نیاز به شناسایی عوالم حادثه و تجزیه و تحلیل انهااست که باعث تدوین استراتژی های گوناگون برای پیش گیری از حوادث می شود. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از دو طریق پیمایشی و فیش برداری از اسناد ثبت شده موجود از سال 1380 تا 1389 استفاده شده است. رد انجام این پژوهش از 133 مورد حادثه 13/53% از داده ها از مراجع قانونی (پزشک قانونی)، 76% از خانواده و اطرافیان نزدیک و 10/47% از خود فرد حادثه دیده که در قید حیات بود، جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که 76/6% از حوادث مربوط به تراکتور بوده که 57/8% در مسیر مزرعه تا مزرعه دیگر، خانه به مزرعه و یا برعکس اتفاق افتاده است. زا این میزان 29/3% مربوط به حمل و نقل مزرعه ای 16/5% حمل و نقل جاده ای و 12% سرکشی به مزرعه بود. 59/14% مرگ ومیر مربوط به راننده تراکتور، 10/75% سقوط سرنشین تراکتور (گلگیر تراکتور)، 10/75% اپراتور ادوات کشاورزی غیر از تراکتور 12/9% سرنشین ماشین های جاده ای و 6/45% عابرین پیاده بودند. حوادث تراکتوری بیشترین حوادث در بین ماشی نهای کشاورزی را دارد و دلایل آن وسعت دامنه کاربرد، به کارگیری ناصحیح و عدم ایمن بودن آن است.

Keywords:

حوادث ماشین های کشاورزی , تراکتور , مرگ و میر , ایمنی و تجهیزات کشاورزی