سیده فاطمه انصاری - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی و حاصلخیزی خاک، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی ، دانشگاه یزد، ایران
حمید سودائی زاده - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی - گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشگاه یزد، ایران
رستم یزدانی بیوکی - استادیار، مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
محمدعلی حکیم زاده اردکانی - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی - گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشگاه یزد، ایران

کشت و کار اکثر گیاهان دارویی با توجه به کم بودن عملکرد و کاهش عملکرد در شرایط شوری آب یکی از عواملی است که در چند سال گذشته باعث کاهش سطح زیر کشت و تولید این گیاهان شده است . بنابراین لازم است تا راهکاری اندیشیده شود که بتوان گیاهان دارویی همچون زنیان را بدون کاهش عملکرد با استفاده از آبهای شور و لب شور تولید نمود. این تحقیق با هدف بررسی اثر پرایمینگ بذر با کودهای بیولوژیک سوپرنیتروپلاس و نیتروکسین بر برخی ویژگی های رشدی و خصوصیات بیوشیمیایی گیاه زنیان تحت تاثیر تنش شوری در سال ۱۴۰۱ به صورت آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه -ای طراحی و اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ۴ سطح تنش شوری آب (شاهد، ۳، ۶ و ۹ دسی زیمنس برمتر) و سه سطح تلقیح کود بیولوژیک با بذر شامل بدون تلقیح (شاهد)، تلقیح بذر با کود نیتروکسین و تلقیح بذر با کود سوپرنیتروپلاس بود. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش شوری به سطح ۹ دسی زیمنس بر متر ارتفاع بوته و تعداد چتر در بوته به ترتیب به میزان ۴/۲۸ و ۸/۴۲ درصد کاهش یافتند و میزان پرولین و قندهای محلول به ترتیب به میزان ۲/۹۱ و ۶۶۹ درصد افزایش یافت . نتایج همچنین نشان داد تلقیح بذور با کودهای نیتروکسین و سوپرنیتروپلاس نسبت به تیمار عدم تلقیح منجر به بهبود خصوصیات رشدی گیاه زنیان شد.

باکتری های محرک رشد، پرایمینگ بذر، کود زیستی .