مبینا عبدالهی فوزی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندس ی منابع آب، بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان،کرمان، ایران
نسرین سیاری - استادیار، بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
بهرام بختیاری - دانشیار، بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

آب زیرزمینی از مهم ترین منابع آبی هر کشور محسوب می شود. کیفیت آب زیرزمینی عامل مهمی در مطلوبیت کیفیت آب در مصارف مختلف است . در این مطالعه به بررسی کیفیت آب زیرزمینی در دشت کرمان پرداخته شد. در این پژوهش ۲۹ چاه مورد بررسی قرار گرفت . پارامترهای مهم کیفیت آب شامل سولفات، کلر، سدیم ، منگنز، کلسیم ، هدایت الکتریکی ، کل جامدات محلول و اسیدیته با شاخص کیفی آب زیرزمینی (GWQI) جهت مصارف شرب مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این روش با وزندهی به هریک از پارامترها و محاسبه نسبت هر پارامتر به مقدار استاندارد سازمان بهداشت جهانی (۲۰۰۸) شاخص کیفیت آب زیرزمینی محاسبه شد. این شاخص در چهار گروه بسیار مناسب ، خوب، متوسط و ضعیف طبقه بند ی شد که ۵۹ درصد نمونه ها در گروه بسیار مناسب و ۲۴ درصد نمونه ها در گروه خوب قرار گرفتند و بقیه نمونه ها در گروه متوسط و ضعیف قرار گرفتند. مقادیر فراتر از حد مجاز TDS و EC در تعدادی از نمونه های موردمطالعه باعث کاهش کیفیت آب زیرزمینی شده بود. دیگر پارامترهای کیفی اندازهگیری شده در این آبخوان از حد استاندارد پایین تر بودند. در واقع تعدادی از چاههای جنوب شرقی و شمال غربی آبخوان دارای کیفیت بسیار مناسب و تعدادی از چاههای بخش جنوبی و شمال شرقی آبخوان دارای کیفیت خوب ارزیابی شدند.

آب زیرزمینی ، استاندارد شرب، پارامترهای کیفی ، شاخص GWQI، کیفیت آب.