فاضله محمدی سیرت - Department of Psychology, Research Institute of Hawzah and University, Qom, Iran
سیده زهرا حسینی نژاد ماهانی - Department of Psychology, Research Institute of Hawzah and University, Qom, Iran

زمینه و هدف: رفتار و سبک فرزندپروری والدین، تاثیر عمیقی در سلامت روانی و معنوی فرزندان خواهد داشت. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سلامت معنوی با سبک فرزندپروری ادراک ­شده بود و در این راستا نقش میانجی ­گر روابط همشیران مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: جامعه آماری شامل تمام افرادی که به شبکه­ های اجتماعی واتساپ و ایتا دسترسی داشتند، بود. ۲۵۰ نفر با شیوه در دسترس انتخاب شدند و با آگاهی و رضایت پرسشنامه های الکترونیک پژوهش را به صورت برخط تکمیل نمودند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه های اقتدار والدینی Buri (PAQ) به منظور بررسی سبک فرزندپروری ادراک­شده، سلامت معنوی Palutzian و  Ellison(۱۹۸۲) و رابطه همشیرانFurman  و  Buhrmester(۱۹۸۵) بودند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش معادله ساختاری و نرم افزارهای آماری SPSS و AMOS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین متغیرهای پژوهش رابطه معناداری برقرار است و روابط همشیران در رابطه سبک فرزندپروری ادراک­ شده با سلامت معنوی نقش میانجی را ایفا می کند. بنابراین سبک فرزندپروری، توانایی پیش­ بینی سلامت معنوی را از طریق روابط همشیران دارد. همچنین سبک مقتدرانه با سلامت معنوی، افزایش گرمی، کاهش تعارض و رقابت و سبک مستبدانه با کاهش گرمی، افزایش تعارض و رقابت میان فرزندان مرتبط است. نتیجه گیری: والدین با به کارگیری شیوه ­های فرزندپروری مثبت می­ توانند زمینه روابط مطلوب میان همشیران و سلامت معنوی آنان را فراهم کنند. با عنایت به اهمیت کیفیت رابطه همشیران و نقش تسهیل ­کننده آن در سلامت معنوی، به نظر می رسد توجه والدین به این موضوع ضروری باشد؛ لذا برگزاری کارگاه های آموزشی برای والدین با موضوع فرزندپروری مطلوب، جهت اصلاح سبک فرزندپروری و ایجاد رابطه گرم و صمیمی بین همشیران به منظور دستیابی به سلامت معنوی پیشنهاد می­ گردد.

Perceived Parenting Style, Spiritual Health, Sibling Relationship, سبک فرزندپروری ادراک شده, سلامت معنوی, رابطه همشیران