بررسی القاء و باززائی کالوس کشت جنین نابالغ در شرایط درون شیشه ای گندم دوروم
عنوان مقاله: بررسی القاء و باززائی کالوس کشت جنین نابالغ در شرایط درون شیشه ای گندم دوروم
شناسه ملی مقاله: JR_CBB-2-2_005
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_CBB-2-2_005
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
لیلا اکبری - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ایران.
کیانوش چقامیرزا - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ایران.
عزت اله فرشادفر - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ایران.
خلاصه مقاله:
لیلا اکبری - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ایران.
کیانوش چقامیرزا - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ایران.
عزت اله فرشادفر - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ایران.
مقدمه: گندم دوروم به عنوان هشتمین محصول مورد کشت در دنیا جهت تولید اسپاگتی و ماکارونی کاربرد زیادی دارد. هم چنین از روشهای کشت درون شیشهای در مطالعات زیادی جهت کوتاه کردن دورههای اصلاحی استفاده زیادی شده است. جنین نابالغ گندم به عنوان بهترین ریزنمونه در استفاده از ریزنمونههای مختلف گیاه گندم در تولید کالوس شناخته شده است. باززائی گیاه از کالوس نیز یک پدیده مورفوژنتیکی پیچیده است که تحت تاثیر عوامل مختلف داخلی و خارجی قرار می گیرد.مواد و روش ها: به منظور بررسی القای کالوس از جنین نابالغ آزمایش بر اساس طرح پایه کاملا تصادفی در پنج تکرار و با ۱۱ ژنوتیپ گندم دوروم و برای مرحله باززائی از کالوس نیز آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با دو فاکتور ژنوتیپ (۱۱ سطح) و غلظتهای متفاوت هورمون بنزیل آمینوپورین در (سه سطح) در سه تکرار اجرا گردید.یافته ها: تجزیههای آماری صفات درصد القای کالوس، سرعت رشد (CGR) و درصد باززائی کالوس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج در مرحله کالوسزائی جنین نابالغ نشان داد که بین ژنوتیپها از نظر درصد القای کالوس و سرعت رشد اختلاف معنیدار وجود داشت. در باززائی نیز بین ژنوتیپ ها و سطوح مختلف تنظیم کنندههای رشد گیاهی از نظر درصد باززائی نیز اختلاف معنیدار مشاهده شد(P≤%۱). نتایج مقایسه میانگین نیز نشان داد که برای صفت سرعت رشد کالوس به ترتیب ژنوتیپ های Stj۳//Bcr/lks۴ و Quadalete//Erp/mol/۳/unk/۴/Mrb۳/Mnal بیشترین سرعت رشد و برای درصد القاء کالوس ژنوتیپ۲۵-۲۵-۱-۵ بیشترین میزان القاء را نشان دادند. در مرحله باززائی نیز با بررسی سه غلظت متفاوت تنظیم کننده رشد گیاهی بنزیل آمینو پورین و تاثیر آن بر باززائی کالوس، ژنوتیپهای ۴۰۹ و Stj۳//Bcr/lks۴ بیشترین و ژنوتیپ ۲۵-۲۵-۱-۵ کمترین درصد باززائی را نشان دادند. بنابراین بر اساس نتایج بهدست آمده ژنوتیپ Stj۳//Bcr/lks۴ در بین ژنوتیپهای مورد مطالعه به علت دارا بودن میزان کالوسزائی و باززائی بیشتر به عنوان ژنوتیپ برتر در بین ژنوتیپها در شرایط کشت درون شیشهای شناسائی گردید.نتیجه گیری: بنابراین با توجه به در دسترس بودن جنین گندم میتوان آن را به عنوان یک منبع موثر در کشت بافت از طریق عوامل غیر وابسته که ممکن است در هسته یا سیتوپلاسم قرار گرفته به حساب آورد. طبق نتایج میتوان بیان داشت که موفقیت در کشت بافت تحت تاثیر عوامل مختلفی از قبیل ژنوتیپ، نوع ریز نمونه و غلظت تنظیم کنندههای رشد میباشد که از نحوه پاسخدهی از رقمی به رقم دیگر نیز متفاوت است.
کلمات کلیدی: باززائی, القای کالوس, جنین نابالغ, تنظیم کننده رشد گیاهی, گندم دوروم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1811872/