سیدعلی سهیل میرصادقی - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی
احمد برجعلی - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
میثم صادقی - استادیار گروه روانشناسی شناختی، موسسه آموزش عالی علوم شناختی، تهران، ایران

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته درمان ترکیبی مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مثبت نگر بر کنترل عواطف و پشتکار مدیران زن انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه همراه با دوره پیگیری دو ماه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران زن موسسات و سازمان های بهار زیست، بارسا و هامون نایزه در سال ۱۴۰۰ بودند. انتخاب نمونه ها به صورت روش نمونه گیری در دسترس بود و حجم نمونه در این بخش نیز بر اساس نوع پژوهش دو گروه ۳۲ نفره بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پشتکار داک ورث و همکاران (۲۰۰۷)، و مقیاس کنترل عواطف ویلیامز و همکاران (۱۹۹۷) بودند. نتایج بخش کیفی پژوهش منجر به تدوین بسته درمانی ترکیبی ۱۸ جلسه ای بسته درمان ترکیبی مبتنی بر پذیرش و تعهد و مثبت نگر محقق ساخته شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی در سطح معنا داری ۰۵/۰=α انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد روش درمان ترکیبی پذیرش و تعهد و مثبت نگر بر نمرات کنترل خشم (۷۲/۷=F، ۰۱۰/۰=P)، کنترل خلق افسرده (۳۷/۲۰=F، ۰۰۱/۰=P)، کنترل اضطراب (۳۱/۴=F، ۰۴۰/۰=P)، پشتکار و خودکارآمدی (۹۶/۳=F، ۰۴۰/۰=P)، تاثیر دارد و این تاثیر در مرحله پیگیری نسبت به پیش آزمون نیز معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه آموزش بسته ترکیبی روان شناسی مثبت نگر و روان شناسی پذیرش و تعهد باعث افزایش کنترل عواطف (خشم، اضطراب، افسردگی و عواطف مثبت) و پشتکار مدیران شد، پیشنهاد می شود سازمان ها، شرکت ها چه در بخش های خصوصی و دولتی از این آموزش و مداخله بسته درمانی در جهت رشد و اعتلای سازمانی خود استفاده کنند.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, درمان مثبت نگر, کنترل عواطف, پشتکار