سام رودی - استاد ارتباطات، کالج فن شا، لندن، کانادا

این مقاله به بررسی داستانی از یکی از بزرگان ادبیات فارسی، فریدالدین عطار، می­پردازد. تمرکز این مقاله به طور ویژه بر شخصیت «زن صالحه» در نوشتار عطار است، زنی که در مقام نماد وفاداری ظاهر می­شود. همچنین، این مقاله به اهمیت او به منزله شخصیتی با عظمت عرفانی می ­پردازد که تجسم فضیلت است در جهانی که تحت سلطه مردان آزمند اداره می شود. از بسیاری جهات، زن صالحه در اثر عطار خواننده را به یاد پنه لوپه در ادیسه هومر می­اندازد، شخصیتی که به سبب وفاداری به شوهرش و به خاطر صبر و فضایل زنانه­اش همواره در ادبیات غرب تجلیل می­شود.

عطار, الهی نامه, زن صالحه, ادبیات فارسی, هومر, ادیسه