معصومه صالحی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان
محمد کافی
علیرضا کیانی

به منظور بررسی امکان آبیاری کوشیا با آب شور و هم چنین کاربرد کم آبیاری در این گیاه، آزمایشی با ۶ سطح آب شور (dS/m۵/۱، ۷، ۱۴، ۲۱، ۲۸ و ۳۵) و سه سطح کاربرد آب (۲۵، ۷۵ و ۱۲۵% نیاز آبی) در سال ۱۳۸۷ بصورت کشت تابستانه و چهار سطح کاربرد آب (۵۰، ۷۵، ۱۰۰، ۱۲۵%) در سال ۱۳۸۸ بصورت کشت بهاره انجام شد. نتایج نشان داد که کوشیا میزان قابل توجهی زیست توده در شرایط مناسب در کشت تابستانه (۱۴ تن در هکتار) و کشت بهاره (۳۴ تن در هکتار) تولیدکرد. تحت تنش شدید در کشت بهاره و تابستانه تا ۱۶ و ۸ تن در هکتار زیست توده تولید کرد. میزان تحمل به شوری کوشیا با افزایش مصرف آب افزایش یافت. استنباط می شود که کوشیا آب بیشتری را از عمق ۶۰-۳۰ سانتی متری خاک جذب کرد. میزان شوری در این سطح کمتر از عمق ۳۰-۰ و ۹۰-۶۰ سانتی متری خاک است. بنابراین جذب آب از این عمق موجب افزایش تحمل کوشیا به شوری آب آبیاری گردید. بیشترین تجمع شوری در دو سال اجرای آزمایش در عمق ۹۰-۶۰ سانتی متری خاک مشاهده شد. با توجه به پتانسیل بالای تولید و تحمل به شوری کوشیا این گیاه پتانسیل تبدیل شدن به یک گیاه علوفه ای و سوخت زیستی را با استفاده از آب شور در نواحی نیمه خشک دارد.

تنش خشکی, شوری خاک, شورزیست ها و وزن خشک اندام هوایی