معصومه زارع شولی
جواد ایزدیار
اکرم اشرفی

منطقه مورد مطالعه در شمال غرب سروجهان از نوار سلطانیه قرار گرفته است. نوار سلطانیه یک نوار ساختاری باریک و طویل با روند شمال غربی - جنوب شرقی است. این پی سنگ بالا آمده تکتونیکی با سن پرکامبرین - پالئوزوئیک در زون ساختاری ایران مرکزی واقع است. شیست های نئوپروتروزوئیک بالایی - پرکامبرین پائینی شامل تناوبی از شیست ها با منشاء پلیتی، کربناته و ماسه سنگی می باش ند. با توجه به مجموعه کانی شناسی ، این سنگ ها تحت شرایط خساره شیست سبز تا آمفیبولیت دگرگون شده اند . در شیست های با منشاء پلیتی، زونهای کانی شناسی مختلفی شناسایی شده اند که به طور کلی افزایش درجه دگرگونی از جنوب غرب به سمت شمال شرق را نشان می دهدو از سمت جنوب غربی به طور تدریجی تبدیل به اسلیت های کهر می شوند. کانیهایی نظیر کلریت، بیوتیت، گارنت و استارولیت معمولا حاصل چندین واکنش مختلف بوده و پس از تشکیل اولیه در واکنش های دگرگونی دیگر شرکت نموده اند. بنابراین سنگهای دگرگونی در یک رژیم دما فشار متوسط (بارووین) تشکیل شده اند.

شیست های نئوپروتروزوئیک بالایی - کامبرین پائینی، سروجهان، سلطانیه، کهر