نتایج حاصل از تفکر منطقی (Critical Thinking) در طیف آموزش عالی از ارزش زیادی برخوردار است. امروزه توجه بین المللی بر قابلیت های تفکر شهروندان و یا قابلیت های آنان برای کار و رقابت در عرصه پیچیدگی های اقتصادی جوامع متمرکز شده است. متخصصین آموزش، دو مقوله جامع بودن محتوای آموزش را در قیاس با آموزش متکی بر تفکر منطقی را بعنوان راهی برای برخورد با تغییر و توسعه بی پایان اطلاعات زیر سوال برده اند. مواردی همچون دغدغه خاطر در مورد توانایی تیم درمان برای همگامی با پیشرفت های سریع و وسیع، توانایی کارکنان بهداشتی، درمانی برای حصول به نتایج درمانی مطلوب، دگرگونی در مراقبت های درمانی، تغییر در فلسفه یادگیری، و نیز دگرگونیهای سازمانی و فرهنگی اجتناب ناپذیر و تاثیرگذار بر آموزش پزشکی و حرف وابسته منجر به فراخوان ویژه برای تمرکز بر توسعه مهارت های تفکر منطقی در علوم پزشکی شده است. در حال حاضر آموزش پزشکی نیز تفکر منطقی را به عنوان یک پیامد تحصیلی مطلوب پذیرفته است. برخی از صاحبنظران اهمیت تفکر منطقی را در آموزش علمی و عملی علوم پزشکی بسیار زیاد دانسته و آنرا از اجزا اصلی و مرکزی این حرفه محسوب می نمایند. این مقاله در نظر دارد ضمن تبیین مفهوم تفکر منطقی، زمینه ساختاری آن را نیز مورد بررسی قرار داده، و به برخی از سوالات مهم در مورد تفکر منطقی و ارتباط آن را با آموزش پزشکی بپردازد