شبکه های بهداشتی درمانی یکی از دستاوردهای ارزنده و افتخار آمیزی است که همگان بر موفقیت آن اذعان دارند و در بهبود شاخصهای سلامتی جامعه خصوصا مادران و کودکان نقش تعیین کننده داشته است. اما متاسفانه بنا به دلایل مختلف انتظاری که از مراکز بهداشتی درمانی شهری داشته ایم حاصل نشده و شاهد کاهش روز افزون مراجعین به این مراکز می باشیم. و نیرو و امکانات آن بازدهی لازم را ندارد. لذا بر آن شدیم تا با توصیف دقیق این وضعیت و با تکیه بر تجربیات گذشته نسبت به فعال سازی مراکز بهداشتی درمانی شهری اقدام کنیم. و با تعیین راهکارهای اجرایی لازم، پاسخ مناسبی را برای تغییرات جامعه فراهم نماییم. نتایج اولیه این طرح که با تشکیل تیم اجرایی و بررسی سوابق و اصلاح فرایندهای خدمتی و همچنین طراحی مداخلات و ساماندهی نظام پایش و ارزشیابی در اصفهان شروع شده است، ایجاد باور عمیق نسبت به ضرورت پویا سازی مراکز، افزایش قدرت تصمیم گیری در مدیران استفاده از تجربیات سایر استانها، برقراری ارتباط مناسب با جامعه و بررسی نیاز آنها، افزایش کارایی پرسنل و مشارکت جامعه، تعطیلی مراکز غیر موثر و تقویت سایر مراکز، ادغام بیماریهای غیرواگیر و تقویت نگرش جامع نگر در پزشکان را مطرح می کند.امید است بتوانیم در شرایطی که سهم واقعی بهداشت و درمان از GDP سیر نزولی دارد (با احتساب تورم) و پابرجایی هر سازمان و یا نهاد متناسب با هزینه اثر بخش بودن آن و افزایش رضایت مشتریان داخلی و خارجی آن می باشد، نسبت به موارد فوق اقدامی شایسته صورت پذیرد.