محمدعلی قهرمانی آقبلاغ رستم خان - دانشجوی مهندسی مکانیزاسیون کشاورزی، گروه مهندسی ماشین های کشاورزی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران کرج ایران
مجید خانعلی - دانشیار گروه مهندسی ماشین های کشاورزی دانشکدگان کشاورزی منابع طبیعی دانشگاه تهران کرج ایران
شاهین رفیعی - استاد گروه مهندسی ماشین های کشاورزی دانشکدگان کشاورزی ومنابع طبیعی دانشگاه تهران کرج ایران
سیدعلیرضا غفاریان نیا - دانشجوی مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشگاه تهران کرج ایران

دردستر س بودن مازاد کاه برنج، استفاده محدود از آن و آلودگی محیطی ناشی از سوزاندن ناکارآمد آن، تحقیقات را بر ایارزش گذاری آن به سوخت های زی ستی تقویت کرده است. این برر سی وضعیت کنونی پتانسیل کاه برنج را در سراسر جهان همراهبا پیشرفت های اخیر در آشکارکردن عوامل حیاتی مسئول مقاومت و خواص شیمیایی آن روشن می کند. نقش و تجمع سیلیسبالا در کاه برنج با تاثیر آن بر هیدرولیز آنزیمی در یک محیط تصفیه زیستی مشخص شده است. ازآنجایی که سوزاندن کاه برنجدر میدان باز در حال حذف شدن است، برنجکاران و سازمان های دولتی به دنبال استفاده های جدید از کاه برنج هستند. مقدار کاهبرنجی که ممکن است به عنوان خوراک در دسترس باشد از ۱.۰ تا ۱.۴ میلیون تن در سال متغیر است. صرف نظر از استفادهواقعی آن به عنوان منبع مواد خام برای سوخت مایع، فیبر یا تولید برق، مطالعه مسائل مربوط به برداشت آن موردنیاز است.استفاده بهینه از این پسماند می تواند مشکل دفع پیشروی عملیات کشاورزی را کاهش دهد. علاوه بر این، مزایای زیست محیطی بالقوه انحراف کاه برنج از سوزاندن در مزرعه باز کاهش چشمگیر معیارهای آلاینده های هوا مانند NOx ،SOx , VOC و همچنین انتشار سیلیس است که به طور خاص نظارت نمی شود، اما می تواند یک خطر برای سلامتی باشد.

زیست سوخت، زیست توده، بقایای محصول، کاه برنج، ارزیابی چرخه زندگی