مهسا ادریس - دانشجو دکتری، مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه شهرکرد ایران
مهدی قاسمی ورنامخواستی - دانشیار، مهندسی مکانیک ماشین های کشاورزی دانشگاه شهرکرد ایران
سجاد کیانی - استادیار مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری مازندران
زهرا ایزدی - استادیار مهندسی صنایع غذایی دانشگاه شهرکرد ایران
حسن یزدان پناه - دانشیار، داروشناسی، سم شناسی، دانشکده داروشناسی داروسازی دانشگاه شهید بهشتی تهران

برنج یک محصول حیاتی است که به عنوان منبع اصلی غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. برنج دارای خاصیت دارویی مانند افزایش دهنده ی اسپرم، ضدعطش، کم کننده ی ترشحات بدن و زیاد کننده ی شیر مادر می باشد تقاضای بالای برنج، منجر به تقلب در در سطح جهانی می شود. کیفیت برنج با سه معیار اصلی نشاسته، پروتئین و چربی مورد بررسی قرار می گیرد. مهم ترین فاکتور کیفیت برنج مقدار آمیلوز موجود در نشاسته این محصول است که به میزان بسیار زیادی بر کیفیت پخت و خوراک تاثیرگذار است. روش های شیمیایی مرسوم برای تعیین ویژگی های کیفی برنج دارای دقت بالایی هستند، اما دارای معایبی از جمله زمان بری و زحمت زیاد انجام ازمایش ها و همچنین هزینه زیاد سرمایه گذاری اولیه خرید تجهیزات هستند. علاوه بر این به افراد کارشناس متخصص برای انجام آزمایش ها نیاز دارند. در سال های اخیر روش هاینوین کیفیت سنجی برنج نیز توسعه یافته است. این روش ها سریع، ارزان قیمت و غیر مخرب هستند ولی نسبت به روش های مرسوم شیمیایی از دقت پایین تر برخوردار می باشد. در این مقاله به بررسی انواع روش های کیفیت سنجی برنج و بیان مزایا و معایب آنها پرداخته شده است.

برنج، ارزیابی کیفی، روش های مرسوم شیمیایی، روش های غیر مخرب