مینا عالی پور بابادی - دانشجوی دکتری مدیریت حاصلخیزی و زیست فناوری خاک، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
حسن ذکی دیزجی - دانشیار گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
محمدسینا سیاهپوش - دانشجوی کارشناسی مهندسی تولید و ژنتیک گیاه دانشگاه چمران اهواز ایران
زهرا حاتمی - دانشجوی کارشناسی مهندسی تولید و ژنتیک گیاه دانشگاه چمران اهواز ایران
زینب محمدحسینی - دانشجوی کارشناسی مهندسی تولید و ژنتیک گیاه دانشگاه چمران اهواز ایران
علی آذرین - دانشجوی کارشناسی مهندسی تولید و ژنتیک گیاه دانشگاه چمران اهواز ایران

مطالعات در زمینه غلبه بر بحران زباله های پلاستیکی در بخش کشاورزی (به شکل گلدان، کیسه پلاستیکی و سایر ظروف کشت)همچنان مورد توجه می باشد. گلدان های زیست تخریب پذیر گزینه سازگار با محیط زیست و نیز جایگزین گلدان های پلاستیکیهستند که به طور معمول در فعالیت های گلخانه ای و باغبانی مورد استفاده قرار می گیرند. تولید و استفاده از گلدان های قابل کاشتبا بنیان مواد تجدیدپذیر و طبیعی حاصل از ضایعات یا محصولات جانبی فرآیندهای صنعتی نظیر باگاس و پیت نیشکر، ظرفیتبالقوهای برای بهبود پایداری سیستم های تولید فعلی دارند.در این مطالعه امکان سنجی استفاده از ضایعات پیت و باگاس نیشکر، در تولید گلدان زیست تخریب پذیر قابل کاشت و نیز دستیابیبه نسبت کاربردی بهینه از مواد اولیه، افزونه های مناسب و ماده چسبنده دکسترین و سریش جهت تولید خمیر گلدان مورد بررسیقرار گرفت. نتایج نشان داد که نسبت کاربرد باگاس به پیت ۳۰:۷۰ در ترکیب اصلی و غلظت ۲۷ درصد از ماده چسبنده سریش درمخلوط خمیر گلدان بهینه بود. نتایج حاصل از مشخصه یابی گلدان های زیست تخریب پذیر حاکی از برتری سریش نسبت به دکستریندر ایجاد پیوند مستحکم بین ترکیبات خمیر گلدان و ویژگی های فیزیکی و مورفولوژیکی آن بود. همچنین گلدان تولید شده با ترکیبباگاس: پیت: سریش به عنوان نمونه بهینه، دارای حداکثر مقاومت فشاری معادل ۸۰۸ نیوتون، میزان جذب آب ۶۶ درصد با نرخ جذب ۱/۵۰ گرم بر دقیقه بود. به طور کلی، گلدان های زیست تخریب پذیر تولید شده ویژگی های عملکردی مناسبی را به عنوان ظروف کاشت سازگار با محیط زیست نشان دادند، اما تحقیقات بیشتری برای بررسی قابلیت کاربرد گلخانه ای آنها مورد نیاز است

پیت باگاس، نیشکر، گلدان زیست تخریب پذیر