زهرا ابراهیمی - گروه علوم زیستی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سجاد احمدی زاد - گروه علوم زیستی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
علیرضا فارسی نژاد - مرکز جامع سلول درمانی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
محمدحسین محمدی - مرکز تحقیقات HSCT ، گروه آزمایش خون و بانکداری خون، وابسته به دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر دو نوع فعالیت مقاومتی با حجم بالا (HV) و شدت بالا (HI) بر شاخص های فعالیت و عملکرد پلاکتی بود. ده فرد آشنا به تمرینات مقاومتی (۶ زن و ۴ مرد، سن ۵±۲۸ سال، وزن ۷/۱۰±۱/۶۷ کیلوگرم، قد ۹±۱۶۸ سانتیمتر)، دو جلسه فعالیت مقاومتی HV و HI شامل ۵ حرکت را اجرا نمودند. در پروتکل HV هر حرکت در ۴ ست ۱۲- ۱۰ تکراری با وزنه معادل ۷۰ درصد ۱RM با فواصل استراحتی یک دقیقه ای بین حرکات و ست ها و در پروتکل HI هر حرکت در ۴ ست ۵- ۳ تکراری با وزنه معادل ۹۰ درصد ۱RM با فواصل استراحتی سه دقیقه ای بین حرکات و ست ها انجام شد. نمونههای خونی قبل، بلافاصله پس از فعالیت و بعد از ۳۰ دقیقه ریکاوری، به منظور اندازهگیری MPV، PLT، PDW، PAC۱، CD۴۱a (GPIbα)، CD۴۲b (GPIIbIIa) و CD۶۲p از ورید بازویی گرفته شد. داده ها با استفاده داده ها با استفاده از آنالیز واریانس مکرر دوطرفه تحلیل شدند. افزایش معنی دار سطوح لاکتات خون، PLT و PDW به دنبال پروتکل HI بیشتر از پروتکل HV بود (p<۰.۰۵). تحلیل آماری داده ها کاهش معنی دار CD۴۱a (گیرنده α۲bβ۳) و CD۴۲b و افزایش معنی دار PAC۱ و CD۶۲p را متعاقب فعالیت مقاومتی نشان داد (p<۰.۰۵). این تغییرات برای CD۴۱a، CD۶۲p و PAC۱ متعاقب پروتکل HI به طور معنی داری بیشتر از پروتکل HV بود (p<۰.۰۵). بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که گیرنده α۲bβ۳، متغیرهای فعالیت و عملکرد پلاکتی به دنبال فعالیت مقاومتی تغییر می کنند و تغییرات این متغیرها بیشتر تحت تاثیر شدت فعالیت مقاومتی است تا حجم.

پی سلکتین, حجم فعالیت, شدت فعالیت, فعال سازی پلاکت, فعالیت مقاومتی