Asif Iqbal Dawar - دانشجوی دکتری مطالعات توسعه، مدرسه اقتصاد و مدیریت، لیسبون، پرتغال

پس از یازده سپتامبر، ساخت گفتمانی هویت در تفسیر سیاست خارجی از طریق گفتمانها به یک معیار در سیاست بین الملل تبدیل شده است. به اعتقاد نگارنده، تفاسیر توسط گفتمان غالب از طریق متن، سخنان یا رسانه ها ارائه می شود. گفتمانها نه تنها ایجاد کننده روایتی هایی در سطوح ملی و بین المللی هستند، بلکه سیاست های خاصی را نیز منطقی و سایر موارد را غیرقابل تصور می کنند. چیزی که در مناطق قبیله ای پاکستان اتفاق افتاد. هویت اجتماعی و فرهنگی پشتون از طریق گفتمان اصلی به عنوان علت درگیری در افغانستان و پاکستان نادرست نشان داده می شود. این مقاله با استناد به نظریه گفتمان پسا ساختاری لن هانسن، استدلال می کند که ساخت گفتمان هویت پشتون نه تنها ژئوپلیتیک را عقلانی می کند، بلکه تضاد و درگیری در مناطق قبیله ای را نیز توجیه می کند. در ادامه مقاله استدلال می شود که درگیری در منطقه باید به عنوان یک مبارزه قدرت منطقه ای برای خدمت به اهداف ژئواستراتژیک بازیگران تلقی شود.

گفتمان پساساختارگرایی, تعارض, هویت, طالبان