به منظور بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی کودهای فسفاته، باکتری های حل کننده فسفات و قارچ مایکوریزا بر کاهش خسارات ناشی از تنش خشکی در مرحله رشد رویشی ذرت دانه ای هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ آزمایشی در سال زراعی ۸۸-۱۳۸۷ در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران بصورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور به اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شامل تنش خشکی (به عنوان فاکتور اصلی) و ترکیبات مختلف کود بیولوژیک (به عنوان فاکتور فرعی) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش آبیاری از ۵۰ میلیمتر به ۱۵۰ میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A باعث کاهش میزان سرعت رشد نسبی، شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول شد. روند تغییرات شاخص سطح برگ بین ترکیبات کودی به گونه ای بود که بیشترین مقدار شاخص سطح برگ در مرحله تاسل دهی و در تیمار کودی باکتری حل کننده فسفات و قارچ میکوریزا و کمترین مقدار آن در این مرحله درتیمار کود سوپر فسفات تریپل بدست آمد. باتوجه به اهمیت شاخص های فیزیولوژیک رشد در افزایش عملکرد می توان چنین نتیجه گرفت که آبیاری مزرعه ذرت بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A و استفاده نمودن از ترکیبات کود باکتری حل کننده فسفات وقارچ میکوریزا نسبت به سایر ترکیبات کودی می تواند تاثیر زیادی در افزایش عملکرد نشان دهند.

باکتری حل کننده فسفات, تنش خشکی, سوپرفسفات تریپل, شاخص های رشد