امین قربانی میرعزیزی - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ریاضی ، دانشگاه فرهنگیان شهید مدرس سنندج ، ایران
امیر سیف - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ریاضی ، دانشگاه فرهنگیان شهید مدرس سنندج ، ایران
عرفان کلانتری - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ریاضی ، دانشگاه فرهنگیان شهید مدرس سنندج ، ایران
رضا نیرزاده - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ریاضی ، دانشگاه فرهنگیان شهید مدرس سنندج ، ایران

تدریس یکی ابزارهای مهم یادگیری است که با به کارگیری روشهای نوین تدریس می توان یادگیری را تسهیل نمود. البته هیچ یکاز روشهای تدریس فی نفسه خوب یابد نیستند، بلکه نحوه و شرایط استفاده از آنهاست که باعث قوت یا ضعفشان میشود.لذا معلمباید با توجه به هدف های آموزشی، محتوای تدریس، نیازها و علایق دانش آموزان، امکانات موجود، زمان، فضا، وسایل و تراکم دانشآموزی و... مناسبترین شیوه را برای یک تدریس مطلوب انتخاب کند. معلمان سربازان خط مقدم جبهه تربیت هستند و ضرورتدارد که با مدرنترین سلاحهای علمی روز یعنی روشهای مختلف نوین و فعال تدریس آشنا باشند و بدانند در کدامین موقعیتآموزشی از کدامین روش استفاده نمایند .تدریس در بیشتر مدارس ما به معنای انتقال معلومات از ذهن معلم به شاگرد می باشد،کم کم ذهن دانش آموزشان انباشته از مطالبی که با نیاز و فکرش متناسب نیست و باعث میشود مانند طوطی آنچه را که آموخته اندتکرار کنند بتدریج از یادگیری ایجاد کسالت می کنند و نه تنها در سازندگی آنها نقش موثری ایفا نمی کند بلکه زمینه رکود علمی ودلزدگی از فعالیتهای علمی را فراهم می کند به همین علت به معلمان دروس اصلی هر رشته توصیه میشود، شرایط آموزشی وامتحانی را مطلوب نمایند و با ارزشیابی های مناسب فضای کلاس را لذتبخش کنند. می توان گفت یکی از عوامل علی در اختلالریاضی که اکثر متخصصان فن بر آن تاکید دارند آموزش ضعیف، نادرست یا ناکافی و همچنین ضعف مربیانی است که خود از آموزشکافی بهره مند نبوده اند. در آموزش دانش آموزان باید تاکید بر خود آموزی آنان باشد، به سخن دیگر، باید شرایطی را فراهم کرد که ضمن هدف مند بودن هر تکلیف خواسته شده، خود کودک به معنا و مفاهیم مربوط به ریاضی پی ببرد. در آموزش کودکان باید ازوسائل متعدد و متنوع آموزشی برای تسهیل درک مفاهیم مربوط به ریاضیات استفاده شود.

ریاضی، تدریس ، دانش آموزان ، معلم