محمد جعفر حسنکی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی دانشگاه فردوسی مشهد
مرتضی رزم آرا - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد

در این مطالعه، ارگانوکلی (organoclays) با تبادل سدیم دودسیل سولفات (SDS) با یونهای سدیم در ساختار مونتموریلونیت برای جذب هیدروکربورها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پارامترهای فرآیندها (همچون مقدار جذب و زمان تماس) نشان داد که ظرفیت جذب ارگانوکلی برای دریافت آلایندهها افزایش چشمگیری پیدا می کند. نرخ سرعت فرآیند جذب، این رسهای ارگانوهیبریدی را به عنوان نامزدهای مناسب جهت جذب مواد آلی از آبهای زائد و پسابها قرار داده است. نتایج نشان داد که بسته به نوع هیدروکربور، ظرفیت جذب در محدوده 0/6 (برای گازوئیل 66/66%) تا یک گرم در جاذب تغییر می نماید. علاوه بر این تعادل جذب در مدت 2 ساعت حاصل می شود. ارگانوبنتونیت توسط FTIR،XRD و میکروسکوپ های الکترونی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات نشان داد که مولکولهای آلی در فضاهای بین لایه ای جانمایی نموده اند.

رس آلی، سورفکتانت، سدیم دودسیل سولفات FTIR،(SDS)، میکروسکوپ های الکترونی