سکینه عبدی - University of Tabriz

به منظور بررسی الگوهای مختلف کشت مخلوط کینوا و لوبیا، آزمایش مزرعه ای به صورت بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ در شهرستان اهر اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نسبت های جایگزینی یک ردیف لوبیا+ یک ردیف کینوا (۱:۱)، دو ردیف لوبیا+ یک ردیف کینوا (۱:۲)، سه ردیف لوبیا+ یک ردیف کینوا (۱:۳)، یک ردیف لوبیا+ دو ردیف کینوا (۲:۱)، سه ردیف لوبیا+ دو ردیف کینوا (۲:۳)، یک ردیف لوبیا+ سه ردیف کینوا (۳:۱)، دو ردیف لوبیا+ سه ردیف کینوا (۳:۲) و کشت خالص لوبیا و کینوا بود. نتایج نشان داد که الگوی کاشت بر کلیه صفات مورد بررسی کینوا و لوبیا اثر معنی دار داشت. بیشترین عملکرد دانه کینوا (۱۱۲۳ کیلوگرم در هکتار) از نسبت کشت (۱:۳) به دست آمد و بیشترین عملکرد بیولوژیک از کشت خالص (۲۶۲۵ کیلوگرم در هکتار) حاصل شد. عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک لوبیا در کشت خالص بیشتر از کشت مخلوط بود. مقادیر شاخص افت عملکرد واقعی کینوا در الگوهای مختلف کشت مخلوط بیشتر از عملکرد واقعی لوبیا بود که نشان دهنده این است که کینوا در کشت مخلوط مقاومت بیشتری نسبت به کاهش عملکرد در مقایسه با لوبیا دارد. بیشترین نسبت برابری زمین کل (۱/۸۴) از کشت مخلوط با نسبت (۲:۳) به دست آمد که معادل ۸۴ درصد افزایش در بهره وری استفاده از زمین نسبت به کشت خالص دو گونه بود و این نشان دهنده برتری کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص است.

Actual Yield, Aggressivity Index, Benefits, Competition Ratio, سودمندی, شاخص غالبیت, عملکرد واقعی, نسبت رقابت