الهام کرامتی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد،ایران
مرضیه اباد - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی،دانشگاه فردوسی مشهد

در گذشته کارکرد استعاره بیشتر به منظور زیبای ی آفرینی و روشی برای نو آوری هایهنری در زبان بود اما به تدریج پس از پیدایش زبان شناسی شناختی و با طرح نظریهاستعاره مفهومی در سال ۱۹۸۰ م از سوی جورج لیکاف و مارک جانسون در کتاب(استعاره هایی که با آن زندگی می کنیم)، نگاه سنتی استعاره به چالش درآمد و از محدودهحوزه زبانی خارج شد و تبدیل به ابزاری برای تفکر و اندیشه گردید که در زندگی روزمرهی بشر جریان دارد و از طریق حوزه های مبداء و مقصد گوناگون به مخاطب برای درک امور نا ملموس و انتزاعی کمک می کند به عنوان مثال در عبارت «عشق زن دان است»، عشق که یک مفهوم انتزاعی است به مثابه ی زندان که دارای مفهومی ملموس و عینی استدر نظر گرفته شده است. استعاره های مفهومی خود به سه گروه استعاره های جهتی،هستی شناختی و ساختاری تقسیم می شوند. این مقاله بر آن است تا ضمن بررسی استعارهمفهومی در مقایسه با استعاره کلاسیک به بررسی نمونه هایی از این استعاره در اشعارفدوی طوقان، شاعر معاصر عرب بپردازد.،

استعاره سنتی، استعاره مفهومی، حوزه مبداء، حوزه مقصد، نگاشت،فدوی طوقان.