عبدالکریم شاحیدر - استادریار، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سلیمان خسروی زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حقوق بین الملل، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

امروزه زنان یکی از مهمترین گروه های اجتماعی تاثیرگذار در جامعه می باشند و نقش موثر و فعالی را در پیشرفت های اجتماعی و توسعه پایدار آن ایفا می کنند. نگرش ها و باورها، موانع و چالش های پیش رو و راهکارها جنسیتی و پیش داوری ها در مورد توانایی ها و قابلیت های زنان، مانع بزرگی در آموزش و مشارکت این بخش از منابع انسانی، در فرآیند توسعه است؛ اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی از مهمترین اسنادی است که بر حق آموزش تاکید کرده اند، تازمانی که به زنان به عنوان نیمی از نیروی انسانی در روند توسعه توجه کافی نشود تحقق توسعه پایدار امکان پذیر نمی باشد. با توجه به یافته مهم این تحقیق «آموزش زنان پیش شرط پیشرفت و توسعه جامعه است» و «توانمندسازی زنان، توانمندسازی کل بشریت است». لذا تحصیلات در زنان نقش بسیار مهمی ایفا کرده است لیکن تا رسیدن به وضعیت مطلوب، اتخاذ اقدامات عملی تر و موثرتری مورد نیاز می باشد. بنابراین، پژوهش حاضر به بررسی وضعیت حق آموزش زنان در افغانستان از منظر اسناد بین المللی خواهد پرداخت. روش تحقیق به کار رفته در پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است و گردآوری اطلاعات پژوهش نیز به روش کتابخانه ای صورت گرفته است.

زنان، حق آموزش، حقوق بین الملل، حقوق بشر، افغانستان