نگرشهای سنتی و نوین مدیریت به مقوله ایمنی و فاکتورهایموثردرنهادینه کردن فرهنگ ایمنی درسازمان

علم ایمنی مانندهمه علوم مهندسی به مرور زمان و کسب تجارب علمی و ریشه یابی حوادث پیشرفت کرده و متحول شده است درمراحل اول رشد سنعت عمده اشکالات به نقایص سخت افزاری و خرابی دستگاه ها و تجهیزات نسبت داده می شود و ضعف قابلیت اطمینان اجزا انسان ها را درموقعیت قویتری قرارمیداد به تدریج و با پیشرفت تکنولوژی و افزایش قابلیت تجهیزات و سیستم ها و بکارگیری سیستمهای ایمنی هم پوشاننده احتمال عملکرد ناموفق سیستم های ایمنی کاهش یافت و لذا سهم نسبی اسنان درمخاطره ریسک تاسیسات افزایش یافت به این ترتیب علیرغم پیشرفت های دهه های اخیر درامر آموزش پرسنل و بهبود ساختارهای سازمانی و سیستم های مدیریتی عوامل سازمانی و انسانی همپای پیشرفت تکنولوژی ارتقا نیافتند و به تدریج نقش خطاهای انسانی و اشکالات مدیریتی و ساختاری دربروز رویدادها و حوادث برجسته تر شدند بنابراین نقش مدیریت ایمنی به عنوان یکی از سیستمهای مدیریتی مورد نیاز درهرسازمان و همچنین فرهنگ سازمانی و فرهنگی ایمنی به عنوان زیرساخت های موردنیاز جهت استقرار و ارتقا سطح مدیریت ایمنی ازاهمیت فراوانی برخوردار می باشد.

Keywords:

فرهنگ ایمنی , تعهد , نگرش نوین , نهادینه کردن