مهدی رضائی - استادیار، عضو هیات علمی، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور بوکان.
ماریه آقابراری - کارشناس ارشد، گروه علوم اجتماعی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

هدف از انجام این پژوهش مطالعه عوامل اجتماعی مرتبط با کیفیت زندگی زنان شهر دیواندره بود. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی زنان ۱۵ تا ۵۰ سال شهر دیواندره تشکیل داد که با استفاده از فرمول کوکران، ۳۳۰ نفر به عنوان حجم نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها، از پرسشنامه های کیفیت زندگی (SF-۳۶)، سرمایه اجتماعی اونیکس و بولن، حمایت اجتماعی عاطفی ادارک شده زیمت و همکاران و امنیت اجتماعی (محقق ساخته) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS بهره گرفته شد. نتایج نشان داد بین سرمایه اجتماعی و ابعاد آن (روابط اجتماعی با خانواده و دوستان، احساس اعتماد و امنیت و ارزشمندی و مفید بودن زندگی) با کیفیت زندگی زنان رابطه معناداری وجود دارد و دیگر ابعاد آن معنادار نبود. بین حمایت اجتماعی ادارک شده و امنیت اجتماعی با کیفیت زندگی رابطه معناداری وجود دارد. بین وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، اشتغال، درآمد و محل سکونت با کیفیت زندگی تفاوت معنی داری وجود داشت و بین تعداد فرزندان و وضعیت تعلق به محل سکونت با کیفیت زندگی تفاوتی وجود نداشت. نتایج رگرسیون چندمتغیره نیز نشان داد که ۲۰ درصد از واریانس کیفیت زندگی براساس متغیرهای مستقل، قابل پیش بینی است.

کیفیت زندگی، سرمایه اجتماعی، حمایت اجتماعی، امنیت اجتماعی