محمد الله اکبری - عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه
غلام شبیر نعیم - دانشجوی دکتری تاریخ معاصر جهان اسلام، مجتمع تاریخ و سیره و تمدن اسلامی جامعه المصطفی العالمیه، قم

در قرن بیستم مطالعات تاریخ معاصر اهمیت زیادی یافته است. محققین و مورخین تحولات اساسی و بنیادین رامورد توجه قرار می دهند و بر اساس آن مقطع خاص را از مقطع گذشته جدا و آن را تاریخ معاصر، می نامند. مثلا، در غرب مقطع زمانی جنگ جهانی دوم تا زمان حاضر، تاریخ معاصر محسوب می­شود. برخی مورخین مشخص کردن مقطع زمانی برای تاریخ معاصر را، درست نمی­دانند؛ مطابق نظر آنان کل تاریخ، تاریخ معاصر است. مورخ معروف معاصر، جان لوییس گدیس از این دسته است که دیدگاه­های خود را در سخنرانی معروف سال۱۹۹۳ در آکسفورد، ارائه کرد. این سخنرانی بعدا در قالب کتاب چاپ شد و در ۱۳۷۷ در زبان فارسی هم توسط حسینعلی نوذری ترجمه و تا حال چندین بار در قالب مقاله و کتاب، تجدید چاپ شده است. این مقاله هنوز از طرف پژوهشگران تاریخ معاصر، نقد و بررسی نشده است. در این تحقیق دیدگاه های جان لویس گدیس، نقد شده تا توجه پژوهشگران تاریخ معاصر به مباحث نظری تاریخ معاصر، جلب گردد. این مقاله بر روش و رویکرد تاریخ تکیه کرده و به این نتیجه رسیده است که مفهوم تاریخ معاصر جان لویس گدیس، علمی نیست؛ مورخ معاصر نمی­تواند بر کل تاریخ سیطره داشته باشد و با توجه به گسترش تخصص گرایی، جداسازی گذشته قریب از گذشته بعید، یک ضرورت و احتیاج است.

نقد, تاریخ معاصر, تاریخ نگاری, جان لوییس گدیس