سیمین خسروی - دانش آموخته کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشگاه لرستان، ایران.
حسن ترابی پوده - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه لرستان، ایران.

رودخانه ی سزار از سرشاخه های اصلی رودخانه ی دز می باشد و پیش بینی جریان آبدهی بلندمدت آن به منظور بهره-برداری بهینه از مخزن سد دز اهمیت دارد. در این پژوهش ابتدا روند آبدهی رودخانه سزار در دوره ی آماری ۴۹-۱۳۴۸ الی ۸۷-۱۳۸۶ که یک دوره ی بدون روند در بارش حوضه است، با روش TFPW_MK ارزیابی شد. نتایج نشان داد رودخانه ی سزار دارای روند منفی معنادار آبدهی است. سپس به منظور ارزیابی علل کاهش آبدهی این رودخانه سه عامل اساسی تآثیرگذار بر آبدهی رودخانه که عبارتند از بارش، برداشت های درون و برون حوضه ای از منابع آب سطحی حوضه و برداشت از منابع آب زیرزمینی حوضه، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد علت اصلی کاهش آبدهی این رودخانه برداشت بیش از حد از آب های زیرزمینی است. در نهایت جریان بلندمدت آبدهی رودخانه سزار پیش بینی گردیدو نتایج نشان داد میانگین سری زمانی آبدهی پیش بینی شده رودخانه سزار در حدود (m۳/s) ۲۲.۴۲ از میانگین سری زمانی آبدهی این رودخانه در حالت عدم برداشت بیش از حد از منابع آب زیرزمینی که سبب تعامل آب-های سطحی و زیرزمینی نمی شود، کمتر است. داده های مورد استفاده شامل، داده های ۳ ایستگاه هیدرومتری و ۱۵ ایستگاه باران سنجی حوضه ی سزار، اطلاعات طرح های توسعه ی درون و برون حوضه ای منابع آب سطحی و داده های مربوط به سال حفر و مختصات چاه های آب حوضه مذکور می باشد.

آزمون من کندال, پیش بینی جریان بلندمدت رودخانه, تعامل آب های سطحی و زیرزمینی, رودخانه سزار