بنفشه رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب، گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
مریم حافظ پرست مودت - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

امروزه اثرات تغییر اقلیم و گرمایش جهانی به دلیل افزایش گاز های گلخانه ای در جهان به اثبات رسیده است. در این تحقیق مقادیر ماهیانه دما، بارش و دبی سد جامیشان در سال های ۲۰۱۷-۱۹۸۸ به عنوان دوره پایه در نظر گرفته شده است. شبیه سازی منابع و مصارف حوضه آبریز سدجامیشان در مدل WEAP با الگوهای کشت موجود در منطقه مورد بررسی قرار گرفت. از خروجی های سناریو RCP۸.۵ مدل HADGEM۲_ES از سری مدلهای گزارش پنجم CMIP۵ استفاده شد و خروجی این مدل برای منطقه مورد نظر ریزمقیاس شد. با استفاده از روش عامل تغییر داده های مدل اقلیمی ریزمقیاس شد و پارامترهای ماهانه دما و بارش سد جامیشان برای دوره ی ۲۰۵۰-۲۰۲۱ تولید گردید.تغییرات رواناب منطقه مورد نظر درمدل های SVM، GEP و IHACRES پیش بینی گردید. نتایج مدل اقلیمی به طور میانگین افزایش دمای ۵/۱ درجه سلسیوس و افزایش بارش ۵ درصد را نشان می دهد. نتایج حاصل از پیش بینی دبی در هر سه مدل حاکی از کاهش رواناب است که بیشترین کاهش رواناب مربوط به SVM با ۶/۲۱ درصد و کمترین کاهش رواناب مربوط به IHACRES با ۴ درصد می باشد مدل های IHACRES و GEP نسبت به روش SVR از دقت مطلوب تری برخوردار هستند. شبیه سازی منابع و مصارف درالگوهای کشت مختلف در WEAP نشان می دهد بیش ترین تامین برابر با ۹/۷۴ درصد در مدل GEP و کمترین تامین برابر با ۷۰ درصد در مدل SVR که به ترتیب مربوط به الگوی کشت یک و الگوی کشت سه می باشد.

بارش- رواناب, ماشین بردار پشتیبان, برنامه ریزی بیان ژن, ویپ, الگوی کشت