بررسی کاربری میدان درسیما و منظرشهری درشهرهای استان مرکزی ایران

پژوهش حاضر بررسی کاربری میدان درفضاهای شهری استانهای مرکزی ایران بوده است و برآن است تا به برخی موضوعاتمرتبط با میادین واقع دراستانهای مرکزی ایران و نقش آنها درهویت بخشی به معماری و شهرسازی ایرانی بپردازد این پژوهش با روش تحقیق تاریخی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی انجام گرفته است یافته ها حاصل از مشاهده و مقایسه تصاویر نشان داد که درمطالعه شهر از دوران کهن به خصوص شهرهای ایران بعدازاسلامی تا زمانی که شهرسازی ازلحاظ ورود مفاهیم تازه غریبه و گسستن از ارزشهای گذشته خود قرار نگرفته است همواره میدان نظیر دیگر اندامهای کارکردی و موثر درحیات جاری شهر حضوری موثر داشته به طوریکه میدان از دوره سلجوقیان به بعد شروع به تثبیت خود کرد و دردوره صفویه به مفاهیم عمیق و کارآمدی درمعماری و شهرسازی رسیده و دردوران قاجار به نهایت نقش خود دست یافته است اما رفته رفته نقش م یبازد تا جایی که از سالهای میانی دوره پهلوی هویت خود را از دست داده و دردو دهه اخیر نیز دربلاتکلیفی مطلق به سر می برد.

Keywords:

میدان , شهر , هویت , مفاهیم و ارزشها , عملکرد