محمد جعفری - مدرس دانشگاه علمی -کاربردی
غلامرضا توکلی - عضو هیات علمی دانشگاه مالک اشتر
علیرضا بوشهری - عضو هیات علمی دانشگاه مالک اشتر

خلق مشترک به عنوان فرآیندی شناخته می شود که در آن مشتری می خواهد نقش مهمی را باهدف بهبود محصولات و خدمات شرکت داشته باشد. دستیابی به خلق ارزش مشترک نیازمند یک تناسب ساختاری بین فعالیت های مشتری و فعالیت های فروشنده است. خلق ارزش دارای ماهیت مشارکتی و تعاملی است و اکنون ارزش فقط در تبادل و مبادله وجود ندارد بلکه در کاربرد و استفاده نیز هست. در تلاقی دیدگاه های نوظهور در مورد کارآفرینی و منطق S-D، یک فرآیند ایجاد فرصت شامل چهار مرحله متمایز اما متقابل و تکراری توسعه ارزش های پیشنهادی، انتقال گزاره های ارزش، استخراج و تعیین ارزش و تشکیل مجدد بازارها است. خلق ارزش به دلیل نقش کلیدی که در توسعه محصول و خدمات ایفا می کند عملا به منبع عملکرد شرکت تبدیل شده و مصرف کنندگان به عنوان تعیین کننده و خالق ارزش و شرکت به عنوان شریک در نظر گرفته می شود. کاشت نوآوری به ایجاد منابع بالقوه شرکت جدید در فناوری جدید و برداشت نوآوری به ایجاد منابع جدیدی که در انتظار راه اندازی بازار در کوتاه مدت هستند می باشد. برای برداشت نوآوری، شرکت ها باید با مصرف کنندگان متوسط و نهایی، دولت ها، سازمان های غیردولتی، تامین کنندگان و موسسات تحقیقاتی همکاری کنند. انتظار می رود محصولات یا خدمات به وجود آمده موردپسند بازار قرار گیرد، زیرا شرکت ها نظرات بازار را در فرایند نوآوری منعکس کرده اند. در کاشت نوآوری، شرکت های اقتصادی نوظهور باید مشارکت مصرف کنندگان بالقوه، دولت ها، سازمان های غیردولتی، موسسات تحقیقاتی و سرمایه گذاری های فناورانه را جلب کنند. فضای مجازی به کاشت کنندگان و برداشت کنندگان از اقتصادهای نوظهور امکان می دهد تا بر محدودیت های مکان و فرهنگ غلبه کنند و با حداقل سرمایه گذاری، شرکت ها می توانند با سهام داران مختلف در مرزها و مناطق زمانی خلق ارزش کنند.

خلق مشترک, کاشت نوآوری, برداشت نوآوری