محبوبه خطیب فر - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی

هدف این پژوهش مقایسه سلامت روان و سازگاری زناشویی مادران کودکان اتیسم و مادران کودکان عادی ۵ تا ۱۲ سال بوده است. این پژوهش در زمره ی پژوهش های همبستگی و از نوع علمی- مقایسه ای بود. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلال اتیسم و مادران کودکان عادی ۵ تا ۱۲ سال دو مقطع پیش دبستان و ابتدایی مشغول به تحصیل بوده اند، بود. گزینش نمونه ی مادران دارای فرزند اتیسم بر اساس نمونه گیری در دسترس به تعداد ۳۰ نفر صورت گرفت. ۷۰ نفر از مادران کودکان عادی نیز به روش تصادفی به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرها، از رسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) استفاده شد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد سازگاری زناشویی مادران کودکان اتیسم نسبت به مادران کودکان عادی به شکل معناداری کمتر است. رضایت زناشویی، همبستگی زناشویی و توافق زناشویی مادران کودکان اتیسم نیز به صورت معنادار نسبت به مادران کودکان عادی کمتر بود. اما در خرده مقیاس ابراز محبت تفاوت مشاهده شده بین مادران کودکان اتیسم و مادران کودکان عادی معنادار نبود. بنابراین مادران کودکان اتیسم نسبت به مادران کودکان عادی از سلامت روان و سازگاری زناشویی کمتری برخوردارند.

سازگاری زناشویی، سلامت روان، مادران کودکان اتیسم.