CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

باززنده سازی پارادایم های منطقه گرایی از دیدگاه تئوری انتقادی درآثار چندمعمارمعاصر ایران

عنوان مقاله: باززنده سازی پارادایم های منطقه گرایی از دیدگاه تئوری انتقادی درآثار چندمعمارمعاصر ایران
شناسه ملی مقاله: ALBORZ01_072
منتشر شده در همایش ملی صد سال معماری و شهرسازی معاصر ایران در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:

احمد صفار - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری
سروش مهاجری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری

خلاصه مقاله:
پدیده جهانی سازی درحالیکه برای بشر نوعی پیشرفت محسوب میشود همزمان باعث ایجاد نوعی اختلال نامحسوس شده است این واقعیت است که هرفرهنگی نمی تواند شوک تمدن مدرن را تحمل کرده یا آن را جذب کند تضاد و پرسش مهمی که دراین باب به وجود خواهد آمد این است که چگونه می توان مدرن شد و به ریشه ها و منابع هم دستیابی داشت؟ چطورمیتوان یک تمدن قدیمی و خفته را احیا کرد و درعین حال درتمدن جهانی هم شرکت نمود؟ فرهنگهای محلی یا ملی امروزی بیش ازهرموقع دیگر سرانجام باید به عنوان مظاهر تعدیلی فرهنگ جهانی پا به عرصه ظهور نهند رجوع به معماری سنتی و چگونگی استفاده از اصول آن درمعماری معاصر همواره بهعنوان یک دغدغه اصلی درسرزمین هایی که دارای بیشینه ای غنی از معماری است مطرح بوده است و نگاه ه و نگرشهای متفاوتی درچگونگی پیوند بین معماری معاصر و معماری سنتی دردوره های تاریخی متفاوت ارایه شده است. درایران نیز به دلیل آمیختگی اصول و ایین های مذهبی و اعتقادی با زندگی مردم درادوار مختلف لزوم توجه به این پیوند توسط معماران معاصر احساس شده است.

کلمات کلیدی:
معماری معاصرف منطقه گرایی، فرهنگ بومی، هویت ایرانی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/182053/