افتخار قاسم زاده
زینب قدمی

تعلیم و تربیت از مهم­ترین نظام­های اجتماعی در ادوار مختلف تاریخ بوده است. آموزه­های تاریخی نیز بخشی از محتوای تعلیم و تربیت هر دوره محسوب می­گردد که متناسب با شرایط سیاسی و اجتماعی، آن را به شیوه­های گوناگون آموزش می­داده­اند. امروزه شناسایی و تعمیم روش­هایی که آموزش رشته­های مختلف را تسهیل کند، از مهم­ترین دل­مشغولی­های برنامه­ریزان تعلیم و تربیت می­باشد و درس تاریخ به­عنوان یکی از پیچیده­ترین رشته­های علوم انسانی، نیازمند به کارگیری شیوه­های موثر در آموزش آن است؛ بنابراین، شناخت نقش و جایگاه آموزش تاریخ در روند نظام تعلیم و تربیت ایران از سویی اتصال با فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی و پیشینه درخشان علمی آن را امکان­پذیر می­سازد و از سوی دیگر زمینه را برای کاربست آموزه­های تاریخی فراهم آورده، این دانش انسان­ساز را ژرفا می­بخشد. در همین راستا، در این پژوهش قصد بر آن داریم به مهم­ترین هدف از آموزش تاریخ یعنی نقش و جایگاه تربیتی آموزش تاریخ در نظام تعلیم و تربیت با روش توصیفی-تحلیلی و با اتکا به منابع کتابخانه­ای بپردازیم. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که آموزش و مطالع ه تاریخ در دنیای کنونی به درس فراگیری در نهادهای آموزشی تبدیل شده و نقش عمده­ای در تربیت جوانان دارد و ارائ ه درست و علمی درس تاریخ به دانش­آموزان و دانشجویان این فرصت را می­دهد که با تقویت حس خودشناسی و هویت­یابی از طریق تامل در تاریخ و عبرت­آموزی از آن و نیز کسب مجموعه­ای از رفتارهای مناسب بر اساس آموزه­های تاریخی، به جهان­بینی منسجمی برای فهم و تفسیر مفاهیم اساسی زندگی دست یابند.

آموزش تاریخ, تعلیم و تربیت, کتب درسی تاریخ, آموزش و پرورش