سید امین منصوری - عضو هئیت علمی اقتصاد دانشگاه شهید چمران اهواز
سید مرتضی افقه - عضو هئیت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز

در این پژوهش، تاثیر عوامل اجتماعی-جمعیتی (شامل تعداد افراد شاغل خانوار، مالکیت مسکن، بی سوادی سرپرست خانوار و بعد خانوار) بر حداقل معاش و برآورد خط فقر نسبی در گروه های درآمدی مناطق شهری ایران در دوره ۱۳۹۵-۱۳۶۱ از طریق سیستم مخارج خطی گسترش یافته و به روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) آزمون شده است. نتایج این بررسی نشان داد که بعد خانوار مهم ترین عامل در افزایش حداقل معاش تمامی گروه های کالایی است. بررسی سری زمانی خط فقر نشان می دهد که خط فقر ماهیانه برای گروه اول درآمدی از میزان ۳۵۰۰ تومان در سال ۱۳۶۱ به میزان یک میلیون و هشت صد هزار تومان در سال ۱۳۹۵ رسیده است. این در حالی است که برای گروه دهم درآمدی خط فقر از میزان ۸۳۰۰ تومان در سال ۱۳۶۱ به میزان دو میلیون و پانصد هزار تومان در سال ۱۳۹۵ رسیده است. همچنین خط فقر متوسط در سال ۱۳۹۵ دو میلیون و دویست محاسبه گردید. در بقیه گروه های درآمدی نیز خط فقر افزایش یافته است. بررسی نسبت خط فقر به درآمد نشان می دهد که میزان خط فقر از درآمد تا گروه ششم درآمدی بیشتر است و در گروه های درآمدی هفتم، هشتم به طور متوسط یکسان است و تنها در گروه های نهم و دهم درآمدی میزان درآمد از خط فقر بیشتر است.

خط فقر, عوامل اجتماعی- جمعیتی, سیستم مخارج خطی گسترش یافته (ELES), گشتاورهای تعمیم یافته (GMM), مناطق شهری ایران