فیروز فلاحی - دانشگاه تبریز
محمدباقر بهشتی - دانشگاه تبریز
سیده اسراء مرعشی - دانشگاه تبریز

بررسی وضعیت پایداری محیط زیست از جمله مسائلی است که برای رسیدن به توسعه پایدار بسیار حائز اهمیت است. به این منظور در مطالعه حاضر پایداری محیط زیست برخی از استان های کشور با استفاده از دو روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و تاپسیس (TOPSIS) در سال های ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰ مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصل از روش تحلیل سلسله مراتبی، پایدارترین و ناپایدارترین استان های کشور در سال ۱۳۸۵ استان های کرمانشاه و مرکزی و در سال ۱۳۹۰ استان های آذربایجان شرقی و کرمان می باشند. در عین حال نتایج روش تاپسیس بیانگر این نکته است که در سال ۱۳۸۵ استان های گلستان و اردبیل و در سال ۱۳۹۰ استان های گلستان و کرمان به ترتیب پایدارترین و ناپایدارترین استان های کشور بوده اند. نتایج بررسی ها نشان می دهد با وجود این که هر دو روش تحلیل سلسله مراتبی و تاپسیس در اولویت بندی استان های کشور روش های مناسبی هستند، منتها نتایج روش تحلیل سلسله مراتبی از دقت و اطمینان بالاتری برخوردار بوده و این روش به عنوان روش مطلوب پیشنهاد می گردد.

توسعه پایدار, پایداری محیط زیست, فرآیند تحلیل سلسله مراتبی, تاپسیس