CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تاثیر نانوکلات روی و مایکوریزا بر خصوصیات بیوشیمیایی برگ و عملکرد ریشه چغندرقند ( Beta vulgaris L.) تحت تیمارهای آبیاری

عنوان مقاله: تاثیر نانوکلات روی و مایکوریزا بر خصوصیات بیوشیمیایی برگ و عملکرد ریشه چغندرقند ( Beta vulgaris L.) تحت تیمارهای آبیاری
شناسه ملی مقاله: JR_JRSB-37-1_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

ایرج گلابی لک - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران
تورج میرمحمودی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.
حمزه حمزه - استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.

خلاصه مقاله:
به منظور ارزیابی تاثیر کاربرد نانوکلات روی و مایکوریزا بر خصوصیات بیوشیمیایی برگ و عملکرد ریشه چغندرقند تحت سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به­صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۸ انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری بعد از ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ میلی­متر تبخیر از طشتک کلاس A در کرت­های اصلی و تیمارهای کودی (شاهد، تلقیح با مایکوریزا، نانوکلات روی و نانوکلات روی+ مایکوریزا) در کرت­های فرعی قرار گرفتند. در این تحقیق تیمار آبیاری بعد از ۱۲۰ میلی­متر تبخیر در مقایسه با تیمار آبیاری بعد از ۶۰ میلی­متر تبخیر مقدار کلروفیل a، (۱۷/۰۱ درصد)، کلروفیل b (۸/۰۹ درصد)، کاروتنوئید (۲۸/۷۸ درصد) و مهار آنزیم سوپراکسید (۳۱/۱۴ درصد) را کاهش و محتوی فلاونوئید برگ (۲۵/۴۷ درصد) را افزایش داد. در بین تیمارهای کودی، تیمار نانوکلات روی + مایکوریزا بالاترین محتوی کلروفیل a، (۹/۳۰ میلی­گرم بر گرم)، کلروفیل b (۳/۸۴ میلی­گرم بر گرم)، محتوی کاروتنوئید (۳/۹۴ میلی­گرم بر گرم) و مهار آنزیم سوپراکسید (۳۳/۵۳ درصد) را به خود اختصاص داد. اثر متقابل آبیاری و کود در تیمار آبیاری بعد از ۶۰ میلی­متر تبخیر همراه با تیمار کودی نانو کلات روی + مایکوریزا بالاترین محتوی مهار رادیکال نیتریک اسید (۲۳/۴۵ درصد) و عملکرد ریشه (۸۲/۶۲ تن در هکتار) و کم­ترین محتوی پرولین برگ (۰/۴۹ میلی گرم بر گرم) و محتوی فنل برگ (۳۴/۱۹ میلی گرم گالیک اسید در گرم ماده خشک) را به خود اختصاص داد. در این مطالعه کاربرد مایکوریزا به خصوص در شرایط کم­آبی از طریق بهبود خصوصیات بیوشیمیایی و تنظیم فعالیت آنزیم­های آنتی اکسیدانت توانست اثر تنش کم­آبی را بر عملکرد ریشه تعدیل نموده و عملکرد ریشه را در مقایسه با تیمار شاهد افزایش دهد.

کلمات کلیدی:
آنتی اکسیدانت, عملکرد ریشه, کلروفیل, کم آبی, کود زیستی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1821637/