فاطمه حاجی قاسمی - تهران ایران صندوق پستی: ۷۴۳۵-۱۴۱۵۵
عباس میر شفیعی - تهران ایران

چکید ه   سابقه و هدف   ژلاتینازها زیرگروهی از ماتریکس متالوپروتئینازها( MMPs ) می باشند که نقش مهمی در رشد تومور و آنژیوژنز دارند. MMP-۲ و MMP-۹ از این نظر از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. ایزوسورباید دی نیترات دارویی رایج برای درمان بیماری های قلبی است و اثر مهارکنندگی آن بر رشد تومور و آنژیوزنز گزارش شده است. در این مطالعه، اثر ایزوسورباید دی نیترات بر فعالیت ژلاتیناز A و B در رده های سلولی لوسمیک در شرایط in vitro بررسی شد.   مواد و روش ها   در یک مطالعه تجربی، سلول های لوسمیک MOLT-۴ ، JURKAT و U۹۳۷ ، پس از کشت در محیط RPMI حاوی ۱۰% FBS در حضور PMA ng/mL ۲۵، به عنوان القاکننده فعالیت ژلاتیناز، در مجاور غلظت­های مختلف ایزوسورباید دی نیترات(۴-۱۰ * ۴ ، ۵-۱۰ * ۴ ، ۶-۱۰ * ۴ و ۷-۱۰ * ۴ مولار) به مدت ۲۴ ساعت انکوبه شدند. سپس فعالیت ژلاتیناز A و B در محیط کشت سلول ها به روش ژلاتین زایموگرافی اندازه گیری شد.   یافته ها   فعالیت ژلاتیناز A و B در سلول های لوسمیک MOLT-۴ ، JURKAT و U۹۳۷ در حضور ایزوسورباید دی نیترات [a۱] تفاوت معناداری با گروه کنترل نشان نداد. فعالیت ژلاتیناز A در سلول MOLT-۴ در گروه کنترل و در غلظت ۴-۱۰ * ۴ مولار از دارو به ترتیب ۰ ± ۱ و ۰۶/۰ ± ۰۴/۱ به دست آمد.   نتیجه گیری   در این مطالعه ایزوسورباید دی نیترات [a۲] تاثیری بر فعالیت ژلاتیناز A و B در سلول های لوسمیک نشان نداد. احتمالا فعالیت ضد توموری و ضد آنژیوژنز ایزوسورباید که توسط دیگران گزارش شده است، وابسته به مکانیسم های دیگری غیر وابسته به ژلاتینازهاست.   [a۱] ایزوسورباید دی نیترات   [a۲] ایزوسورباید دی نیترات