دکتر مژگان شایگان
فروغ اعظم طر آبادی
دکتر صدیقه امینی کافی آباد
شهرام سمیعی
دکتر غلامرضا بابایی
دکتر علی طالبیان

چکید ه   سابقه و هدف   بتادومیکروگلوبولین ( b ۲MG) ، زنجیره سبک آنتی ژن MHC-I می باشد که غلظت سرمی آن ( S β ۲MG ) در افراد سالم کمتر از mg/L ۳ ذکر شده است. در عفونت های هپاتیتی، عرضه آنتی ژن های ویروسی سطح هپاتوسیت ها روی آنتی ژن های MHC-I در حذف ویروس نقش مهمی ایفا می کند.   مواد و روش ها   در این مطالعه توصیفی درسرم ۴ ۹ بیمار مبتلا به هپاتیت B در مقایسه با ۳ ۵ فرد کنترل با سرولوژی منفی (فاقد اختلالات کبدی و HBsAg منفی)، غلظت بتادومیکروگلوبولین وآزمایش HBsAg کیفی به روش ELISA و DNA ویروس به روش PCR (polymerase Chain Reaction) مورد بررسی قرارگرفتند. جهت مقایسه میانگین غلظت β ۲MG در گروه ها، از آزمون (t-test)t استفاده شد.   یافته ها   در نتایج این تحقیق، HBsAg در مورد همه بیماران مثبت گردید. براساس نتیجه بررسی DNA ویروس، ۲۹ فرد HBV-DNA مثبت و۲۰ فرد HBV-DNA منفی تشخیص داده شدند. غلظت سرمی β ۲MG در افرادسالم درمحدوده طبیعی و در ۷/۳ ۴ % از بیماران مورد بررسی بیش از محدوده طبیعی بود و غلظت آن در افراد HBV- DNA PCR مثبت نسبت به بیماران PCR HBV-DNA منفی، بیشتر به دست آمد که این اختلافات ازنظر آماری معنی دار می باشند (۰ ۵ /۰ p< ).   نتیجه گیری   به نظر می رسد، با توجه به آن که غلظت β ۲MG در موارد مثبت HBV-DNA ، بیش از موارد منفی HBV-DNA و گروه کنترل می باشد، غلظت سرمی β ۲MG شاخص خوبی برای تکثیر ویروس هپاتیت B است.   کلمات کلیدی: هپاتیت B ویروسی، HBsAg ، بتادومیکروگلوبولین، PCR ، الیزا

Hepatitis B virus, HBsAg, β ۲MG (beta - ۲ microglobulin), PCR, ELISA, هپاتیت B ویروسی, HBsAg, بتادومیکروگلوبولین, PCR, الیزا