اکبر حسن زاده - مربی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
فلورا فراهینی - مرکز تحقیقات انتقال خون، موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و پایگاه منطقه ای آموزشی انتقال خون اصفهان
ناهید اکبری - مرکز تحقیقات انتقال خون، موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و پایگاه منطقه ای آموزشی انتقال خون اصفهان
مصطفی آقاحسینی - مرکز تحقیقات انتقال خون، موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون و پایگاه منطقه ای آموزشی انتقال خون اصفهان
آسیه پیرزاده - دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

چکید ه   سابقه و هدف   هدف اصلی مراکز انتقال خون، تامین خون سالم و کافی بر روی بیماران می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر اهدای مستمر خون اهداکنندگان استان اصفهان، مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده در سال ۱۳۸۸ انجام شد.   مواد و روش ها   مطالعه حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و بر روی ۶۰۰ نفر از مراجعین جهت اهدای خون در استان اصفهان انجام گرفت. روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای متناسب با حجم بود. نهایتا افراد به طور تصادفی از هر مرکز انتخاب شدند. از پرسشنامه ای روا و پایا مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده استفاده شد. اطلاعات پس از جمع آوری، وارد نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ شدند و از آزمون های t مستقل، همبستگی و من ویتنی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.   یافته ها   نتایج نشان داد که در ارتباط با بازگشت برای اهدای خون مجدد،(۸/۱۲%) ۷۷ نفر در طی ۶ ماه آینده مراجعه کردند و (۲/۸۷%) ۵۲۳ نفر مراجعه نکردند. بیشترین افراد اهداکننده در گروه سنی ۲۱ تا ۳۰ سال بودند و میانگین سن افرادی که اهدای خون مستمر داشتند، به طور معناداری بیشتر از اهداکنندگان غیر مستمر بود. قوی ترین ارتباط همبستگی را خودکارآمدی با قصد داشت(۰۰۱/۰ p< ، ۵۷۷/۰ r= )، سپس عواملی مانند خود هویتی(۴۸۱/۰ r= )، هنجارهای اخلاقی(۴۷۱/۰ r= )، نگرش(۳۵۵/۰ r= ) و هنجارهای انتزاعی(۳۵۳/۰ r= ) در اولویت های بعدی قرار داشتند.   نتیجه گیری   خودکارآمدی یکی از تاثیر گذارترین مولفه ها بر روی قصد افراد جهت اهدای خون مستمر بود. پس می توان نتیجه گرفت که با تقویت این سازه، می توان گام موثری در تداوم و نگهداری افراد اهداکننده خون در جامعه برداشت.

Key words: Blood Donation, Attitude, Intention, کلمات کلیدی : اهدای خون, نگرش, قصد