علیرضا رمضانی - استادیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
منصوره محمدیون - دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

چکید ه   سابقه و هدف   کم خونی علل مختلفی دارد ولی قریب به ۵۰ درصد از کم خونی ها، ناشی از کمبود آهن است. شواهد قابل توجهی در رابطه با اثر منفی کمبود آهن بر عملکرد استقامتی وجود دارد. با توجه به نتایج متناقض در این حیطه، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر مصرف مکمل آهن بر توان هوازی بود.   مواد و روش ها   دریک کارآزمایی نیمه تجربی، ۳۷ دانش آموز دختر ۱۷-۱۴ساله از طریق غربالگری انتخاب و بر اساس سطح فریتین، ذخایرآهن، اشباع ترانسفرین و TIBC در سه گروه پیش نهفتگی، نهفتگی با دو سطح متفاوت کمبود آهن و گروه کنترل قرار گرفتند. از آزمودنی ها قبل از دریافت مکمل آهن آزمایش توان هوازی بیشینه بروس به عمل آمد، سپس دو گروه پیش نهفتگی و نهفتگی روزانه ۲ قرص۵۰ میلی گرمی فروس سولفات دریافت نموده و پس از ۴۵ روز دوباره آزمون های فوق انجام شد.   یافته ها   میانگین توان هوازی در گروه کنترل از ۴۵/۶ ± ۵۹/۳۱ به ۴۹/۵ ± ۲۸/۳۶ , در گروه پیش نهفتگی از ۷۶/۷ ± ۷۵/۲۲ به ۵۸/۴ ± ۸۲/۳۲ و در گروه نهفتگی از ۶۷/۷ ± ۱۶/۲۴ به ۵۷/۴ ± ۲۳/۳۴ رسید. میانگین آهن سرم در گروه کنترل از ۸۹/۲۵ ± ۵۰/۱۱۹ به ۱۰/۳۰ ± ۸۳/۹۷, در گروه پیش نهفتگی از ۷۵/۱۵ ± ۲۵/۸۴ به۱۰/۵۱ ± ۴۱/۱۱۰و در گروه نهفتگی از ۸۳/۱۶ ± ۹۲/۴۰ به۸۰/۴۹ ± ۳۸/۹۳ رسید و اختلاف میانگین های قبل و بعد از مداخله بین گروه نهفتگی و کنترل معنادار بود (۰۵/۰ p ≤ ).   نتیجه گیری   افرادی که کمبود آهن دارند، با مصرف مکمل، آهن سرم آن ها به حد طبیعی رسیده ولی توان هوازی آن ها در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معناداری نداشته است.

Key words: Iron, Aerobic Exercise, Anemia, Iron-Deficiency, Students, کلمات کلیدی : آهن, ورزش هوازی, کم خونی فقر آهن, دانش آموزان