شیما آزادپور
فاطمه یاری - مرکز تحقیقات سازمان انتقال خون ایران موسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون تهران
شهرام وائلی

میکروپارتیکل های مشتق از پلاکت در دو محیط مختلف پلاسما و کمپوسول       شیما آزادپور۱، فاطمه یاری۲، شهرام وائلی۳     چکید ه   سابقه و هدف   پلاکت های فعال شده در پاسخ به محرک های خاص، میکروپارتیکل ها را در بدن و یا با گذشت زمان، در طول ذخیره در کیسه پلاکتی، آزاد می نمایند. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر دو محیط ذخیره متفاوت شامل پلاسما و محلول افزودنی(کمپوسول) بر تولید میکروپارتیکل های مشتق از پلاکت در طول زمان نگهداری بود.   مواد و روش ها   در یک مطالعه تجربی، ۳۰ کیسه کنسانتره پلاکتی از بانک خون ایران تهیه و به دو بخش با حجم یکسان تقسیم شد و سپس پلاسمای یکی از این بخش ها با محلول افزودنی کمپوسول جایگزین گردید. از هردو نوع کیسه در روزهای ۲، ۴ و ۷ ذخیره، نمونه برداری شد. میکروپارتیکل های مشتق از پلاکت جدا شده و جهت تعیین غلظت آن ها از روش اندازه گیری غلظت پروتئینی برادفورد استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری t تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها   تولید میکروپارتیکل های پلاکتی در دو محیط نگهداری مختلف، در طول زمان ذخیره افزایش می یابد. تفاوت غلظت نهایی میکروپارتیکل های مشتق از پلاکت در فرآورده کنسانتره پلاکتی، در روز ۴ ذخیره در دو محیط پلاسما وکمپوسول معنادار نبود در حالی که در روز ۷ ذخیره این تفاوت معنادار شد و در پلاسما بیش از کمپوسول گردید(۰۵/۰ p< ).   نتیجه گیری   در مطالعه حاضر، در میزان تولید میکروپارتیکل های مشتق از پلاکت در دو محیط مختلف نگهداری(پلاسما و کمپوسول)، تفاوت معناداری وجود نداشت. هر چند پس از ۷ روز این تفاوت معنادار گردید و برای پلاسما نسبت به کمپوسول افزایش نشان داد که خود می تواند یک مزیت برای محیط نگهداری کمپوسول از این جهت محسوب گردد.

Platelets, Cell-Derived Microparticles, Plasma, پلاکت ها, میکروپارتیکل های مشتق سلولی, پلاسما