mohsen mollahadi
foroogh sarhangi
abbass ebadi
seyyed davood tadrisi

اهداف: پاسخ نوزادان به درد و استرس به سه صورت رفتاری، فیزیولوژیکی و عصبی شیمیایی بروز می­­کند. تغییرات عصبی شیمیایی به درد، شامل ترشح و آزاد شدن هورمون­ها و موادی همانند کورتیزول، انسولین، اندورفین و کاتکولامین­­ها است. مطالعه­ی حاضر، با هدف مقایسه­ی میزان کورتیزول در نوزادان ترم با درد و بدون درد انجام شد. روش­ها: در این مطالعه­ی مقدماتی در سال ۱۳۸۹، سی نوزاد بستری در بخش مراقبت­های ویژه­ی نوزادان بیمارستان بقیه­ا … (عج) به دو گروه پانزده تایی با و بدون درد تقسیم شدند. سپس میزان کورتیزول خون حین روند دردناک خون­گیری اندازه­گیری شد. وجود درد یا عدم وجود آن، با استفاده از مقیاس درد نوزادان و شیرخواران (NIPS) بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون آماری من ویتنی و ضریب هم­بستگی اسپیرمن و نرم­افزار SPSS۱۷ استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که میانگین سطح کورتیزول در دو گروه از لحاظ آماری تفاوت معنی­دار ندارد (۰۵/۰ p> )؛ اما میان نمرات NIPS و سطح کورتیزول در کل جامعه ارتباط مستقیم و معنی­دار وجود داشت (۳۳۷/۰ r= و ۰۵/۰ p<; ). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج به دست آمده­، به نظر می­رسد که کورتیزول خون معیار مطمئنی برای بررسی وجود درد نیست­. ولی باید توجه داشت که­، برای اندازه­گیری سطح کورتیزول و تعیین ارتباط و تغییرات آن با درد، زمان انجام نمونه­گیری و توجه به ریتم ترشح این هورمون در ۲۴ ساعت شبانه روز، توجه به سن نوزادان و شرایط جسمی آن­ها بسیار مهم است.

Cortisol, Pain, Infants, Stress, کورتیزول, درد, نوزادان, استرس