محسن hojjat m - faculty of nursing, jahrom university of medical sciences, jahrom, iran

اهداف: بهبود کیفیت دیالیز، مهم­ترین عامل در کاهش عوارض و مرگ­ومیر مبتلایان به نارسایی­های مزمن کلیه به­شمار می­رود. اما هنوز مشخص نیست که بیماران اورمیک به چه مقدار همودیالیز نیاز دارند. در بیشتر مراکز از مدل­سازی کینتیک اوره برای بررسی کفایت همودیالیز استفاده می­شود. هدف این مطالعه، بررسی میزان کفایت دیالیز بیماران در بخش همودیالیز بیمارستان مطهری جهرم بود. روش­ها: پژوهش حاضر مطالعه­ای توصیفی- مقطعی است. جامعه مورد پژوهش شامل ۶۸ بیمار غیراورژانسی مراجعه­کننده به بخش همودیالیز بیمارستان مطهری جهرم در سال ۱۳۸۷ که در مرحله انتهایی بیماری مزمن کلیوی قرار داشتند بود که به روش سرشماری انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه محقق­ساخته استفاده شد. روایی (صوری - محتوایی) با کمک ۱۰ نفر از اساتید دانشگاه و پایایی پرسش­نامه از طریق آزمون مجدد (۸۹/۰=r) حاصل شد. محاسبه کفایت دیالیز با فرمول KT/V انجام شد. اطلاعات به­وسیله آزمون­های پارامتریک و غیرپارامتریک تحلیل شدند. یافته­ها: میانگین سنی نمونه­ها ۶۲/۱۸±۵۵/۵۸ بود. میانگین شاخص­های کفایت دیالیز KT/V معادل ۷۵۷/۰±۹۶۳/۰ و URR معادل ۹/۸۷±۶/۵۱ بود. بین فشارخون، وزن، اوره و کراتینین قبل و بعد از دیالیز اختلاف معنی­داری بین میانگین­ها به کمک آزمون T مزدوج مشاهده شد (۰۵/۰>p؛ ۰۰۱/۰= Sig). نتیجه­گیری: با توجه به پایین بودن کفایت دیالیز در این مرکز، مانند نتایج بیشتر مطالعات در مراکز دیگر، لازم است بررسی جامعی در خصوص تعیین علل عدم کفایت دیالیز صورت گیرد.

Adequacy of Dialysis, Chronic Renal Failure, Hemodialysis, کفایت دیالیز, نارسایی مزمن کلیه, همودیالیز