الهام اکبری - .انش آموخته دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران،
سعید مشکینی - دانشیار گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
بیژن اسمعیل نژاد - دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران،

انگل ها می توانند با ایجاد استرس های اکسیداتیو در بافت های ماهیان باعث ایجاد طیف گسترده ای از آسیب ها به ترکیبات بیوشیمیایی حیاتی بدن شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات استرس اکسیداتیو ناشی از انگل داکتیلوژیروس بر آسیب به DNA، لیپیدها و پروتئین ها در بافت آبشش ماهی کپور معمولی  (Cyprinus carpio)بود. تعداد ۱۲۰ قطعه ماهی کپور معمولی از مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی تهیه شده و پس از بررسی میکروسکوپی نمونه های بافت آبشش آنها، تعداد ۲۲ قطعه (۳۳/۱۸ درصد) ماهیان آلوده به انگل داکتیلوژیروس تشخیص داده شدند و بقیه ماهیان که فاقد آلودگی بودند به عنوان گروه شاهد مورد استفاده قرار گرفتند. برای بررسی استرس اکسیداتیو ناشی از انگل داکتیلوژیروس در بافت آبشش ماهیان، میزان آسیب وارد شده به DNA از طریق آزمون کامت قلیایی، مقدار آسیب وارده به لیپیدها از طریق اندازه گیری میزان مالون دی­آلدئید و میزان آسیب وارده به پروتئین ها از طریق مقدار کربونیله شدن پروتئین (گروه تیول)، در بافت آبشش ماهان آلوده و غیر آلوده (به عنوان گروه شاهد) مورد اندازه گیری و مقایسه قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل داده ها، نتایج نشان داد که انگل مونوژن داکتیلوژیروس به طور معنی داری (۰۵/۰˂P) باعث استرس اکسیداتیو در بافت آبشش آلوده از طریق افزایش سطح آسیبDNA ، افزایش مقادیر مالون دی­آلدئید و پروتئین های کربونیله شده  می گردد.

کپور ماهیان, استرس اکسیداتیو, بهداشت ماهیان, انگل های ماهیان