حسین نجاتی ، محمد رضا فرهپور ، مسلم نیریزنقدهی .

امروزه اثرات جانبی و توسعه مقاومت دارویی بویژه در آزول ها و مشتقات آنها که به منظور درمان عفونت های کاندیدا در هر دو شکل موضعی و دهانی به کار می­روند، منجر به استفاده از مواد بیولوژیک گردیده است. یکی از گیاهان دارویی که به شکل رایج از دیر باز مورد استفاده قرار گرفته است، رزماری (Rosmarinus officinalis) می باشد. در این مطالعه که بر روی ۷۵ سر موش صحرایی نژاد نر ویستار (با محدوده وزنی g ۱۰±۲۱۰) انجام شد، بعد از بیهوشی عمومی، یک زخم مربع شکل به ابعاد ۵/۱ در ۵/۱سانتیمتر، محل زخم بلافاصله توسط مخمر کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) آلوده گردید. سپس موش های صحرایی آزمایش در سه گروه ۲۵ تایی (کنترل و گروه های تحت درمان با پمادهای ۵/۱ و ۳ درصد) به طور تصادفی توزیع و هرگروه خود به ۵ زیرگروه ۵ تایی (گروه های نمونه برداری در روزهای مختلف) تقسیم شدند. در طول اجرای طرح، در پایان روزهای ۴، ۸، ۱۲، ۱۶ و ۲۰ از زخم های گروه های مختلف، به منظور بررسی های آسیب شناختی، توسط پانچ مخصوص بیوپسی، نمونه اخذ گردید. بررسی ها نشان داد بکارگیری پماد ۵/۱% و ۳% حاصل از اسانس رزماری، در مقایسه با گروه کنترل موجب کاهش قابل ملاحظه­ای در میزان عفونت و افزایش حجم کلاژن و تولید بافت پوششی شده است. براساس نتایج بدست آمده روند بهبود زخم در پماد درمانی۳% در مقایسه با دوز پایین­تر و کنترل بهتر بوده است

کاندیدا آلبیکنس, رزماری, زخم عفونی, هیستوپاتولوژی, موش صحرایی