اسماعیل تمدن فرد
سیامک محمدزاده ریحانی

در این مطالعه اثرات تزریق داخل بطن مغزی هیستامین و آنتاگونیست گیرنده H۱ آن بر پاسخ درد فرمالینی در خرگوش بررسی شده است. تزریقات داخل بطن مغزی هیستامین ( ۹۰ میکروگرم)، کلرفنیرامین ( ۱۸۰ میکروگرم) وکلرفنیرامین ( ۱۸۰ میکروگرم) قبل از هیستامین ( ۹۰ میکروگرم) از طریق کانولراهنمای کاشته شده در بطن جانبی مغز انجام شد. درد با تزریق زیرجلدیفرمالین ( ۱۰۰ میکرولیتر، ۵ درصد) در گوش حیون ایجاد و پاسخ درد شاملتعداد تکانهای سر و گوش، در فواصل پنج دقیقهای به مدت یک ساعت ثبتشد. نتایج نشان دادند که فرمالین تعداد تکانهای سر و گوش را در فواصل زمانیمشخص پس از تزریق افزایش داد. تزریق داخل بطن مغزی هیستامین وکلرفنیرامین پاسخ درد را کاهش دادند و پیش تزریق کلرفنیرامین از کاهش دردناشی از هیستامین جلوگیری نکرد. با توجه به نتایج میتوان استنباط نمود کهفعال شدن سیستم هیستامینرژیک مغز خرگوش اثر تضعیفی بر روی درد ایجادمیکند و این اثر تضعیفی از طریق گیرنده H۱ مرکزی آن به انجام نمیرسد.

هیستامین مغز, بلوکر H۱ هیستامین, درد فرمالینی, خرگوش