حامد امامی حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی دانشگاه صنعتی شاهرود
مجتبی آدینه وند - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی دانشگاه صنعتی شاهرود

با فراگیر شدن آلودگیها در محیط زیست روشهای آزمایشگاهی جهت بررسی تحرک و زیست دسترس پذیری فلزات سنگین در نمونههای زیست محیطی مثل خاک توسعه زیادی یافته است. در این مقاله به روش انجام کار آزمایشهای استخراج متوالی به روشBCRو روش تسیر ( 1979 ) و موارد کاربرد و محدودیتهایی که در این روشها وجود دارد پرداخته شده است. با تغییراتی که در مواد استخراج کننده داده شده است، عناصر سمی چون جیوه و پلوتونیوم و همچنین مواد رادیونوکلوئیدی از فازهای مختلف نمونهها جدا سازی شده است. مهمترین عاملی که مانع توسعه این روش شده است نیاز داشتن به زمان زیاد و دقت بالا است. اما برای گونه سازی عناصر در ترکیبات مختلفی چون خاک و رسوب، غبارهای جادهایی، مواد زائد، لجن و غیره مورد استفاده قرار گرفته و نتیجه بخش بوده است.

استخراج متوالی، روشBCRروش تسیر، گونهسازی عناصر